วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2556

ข้อคิดเห็น 4 ประการ สำหรับผู้ที่จะไปตลาดสำเพ็ง

บทนี้ผมขอเล่าถึงอีกตลาดหนึ่งที่ผมเดินทางไปบ่อยที่สุดในบรรดาหลายๆตลาด
ตลาดที่ว่าตั้งอยู่ใน … กรุงเทพมหานคร เขตสัมพันธวงศ์ นั่นคือ “ตลาดสำเพ็ง”
ผมมาตลาดสำเพ็งทุกเดือนเดือนละครั้งเป็นอย่างน้อย ถ้าช่วงหน้าเทศกาลก็มาบ่อยหน่อย
จะไม่มาได้ไง ผมเปิดร้านเครื่องเขียนและกิ๊ฟช็อปถ้าไม่มาที่นี่แล้วจะไปที่ไหน 555+

ตลาดสำเพ็งขึ้นชื่อเลยว่าเป็นแหล่งค้าส่งสินค้ากิ๊ฟช็อปมากมาย มีสินค้าหลากหลาย
ตุ๊กตาลิขสิทธิ์แท้ ตุ๊กตาเทียมราคาถูก ของเล่นเด็ก เครื่องประดับความงาม นาฬิกาถูกๆ
กิ๊บติดผม กระเป๋า รองเท้า เข็มขัด อุปกรณ์จิปาถะใช้ในบ้าน ถ้วยโถโอชาม ช้อน กาละมัง
สินค้าตามเทศการเช่น วันวาเลนไทน์ ตรุษจีน วันแม่ ฯลฯ และ มีร้านค้าส่งเครื่องเขียนด้วย
นอกจากแม่ค้าพ่อค้าที่มารับของไปขายแล้ว ที่สำเพ็งนี้ก็เป็นแหล่งท่องเที่ยวช็อปปิ้งชั้นดี
ที่นี่นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างประเทศมากันเยอะ



มาเข้าเรื่องกันครับ … ในบทนี้ผมเก็บประเด็นเล็กน้อยๆจากตลาดสำเพ็งมาฝาก 4 ประเด็น



1. จอดรถตรงไหนเนี่ย!?!

ตัวผมเป็นคนต่างจังหวัด ได้เข้าเมืองหลวงบ้างแต่ก็ไม่บ่อยนักและที่สำคัญไม่เคยขับรถเข้ามา
เมื่อหลายปีก่อนตอนที่เริ่มขายของใหม่ๆ … กว่าจะมาสำเพ็งได้แบบไม่หลง ก็งงอยู่นาน
หลงไปหลายเที่ยว!!! ไปสำเพ็งถูกแล้วก็กังวลเรื่องที่จอดรถอีก จอดตรงไหนดี งงไปหมด!!
เค้าว่ากันว่าให้จอดที่ดิโอด์สยาม  วัดตึก วัดมังกร วัดจักรวรรดิ ลานจอดรถของเมอร์รี่คิง ฯลฯ

ผมไปครั้งแรกๆ ถึงก็ดึกๆตีสามตีสี่ เห็นเค้าจอดกันเยอะแยะที่ข้างถนน ผมก็เลยเอาบ้าง ตามน้ำ
ข้างทางนี้จอดฟรีด้วย … ครั้นจะไปหาที่จอดที่เป็นกิจจะลักษณะที่เขาว่าก็ไปไม่ถูกไปไม่เป็น
จนวันหนึ่ง วันนี้ก็เหมือนทุกๆวันมาถึงดึกๆ ช่วยภรรยาถือของพักหนึ่งก็กลับมานอนในรถ
ราวเจ็ดโมงกว่าๆ ผมนอนหลับอยู่ในรถ ผมตกใจตื่น มีใครบางคนมาเคาะกระจกรถผม
อ้าว!!! คุณตำรวจ!!! มาเคาะกระจกรถผม ซวยล่ะตำรวจเคาะกระจกแบบนี้ … !!!
ด้วยความไม่รู้ผมก็ลงไปคุยกับแก คุณตำรวจเขาบอกผมว่า ตรงนี้กลางคืนสามารถจอดได้
แต่ถ้าเช้าแล้วถ้าจอดจะโดนจับ!!! อร๊ะ!! กรรมแท้ๆ … หลับเพลินไปหน่อยซวยเลย!!!
คุณตำรวจเขาบอกผมว่าคราวนี้ไม่จับเตือนก่อน แต่ถ้าคราวหน้าโดนแน่ๆ ใจดีมากๆ
แล้วคุณตำรวจก็บอกให้ผมขับเลยไปอีกหน่อย ตรงสน.จักรวรรดิ ให้ไปจอดในวัดจักรวรรดิ
ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยจอดข้างทางอีกเลยและจอดที่วัดจักรวรรดิตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ภาพลานจอดรถว่างๆของวัดจักรวรรดิ ตอนเที่ยง … รถเยอะมาก!!
วันที่ผมไปสำเพ็งล่าสุด ผมไปถึงช้าหน่อยเกือบตี 5 หาที่จอดรถไม่ได้วนอยู่ 45 นาที!!!

ที่จอดรถที่สำเพ็ง





2. ตลาดสำเพ็งมีตลาดเช้าและตลาดสาย

คำเตือน!!! ตลาดสำเพ็งนั้นเปิดบริการทุกวันก็จริง แต่ …
ตลาดเช้าจะหยุดทุกวันจันทร์ และ ร้านขายส่งบางร้านไม่เปิดวันอาทิตย์
ตลาดเช้าและตลาดสาย หรือ บางท่านจะเรียกว่า ตลาดเช้ามืด กับ ตลาดเช้าก็ว่ากันไป
เรามารู้ทำความรู้จักแบบลึกซึ้งกันครับ ตลาดเช้าโดยมากแม่ค้าพ่อค้าจะมาตั้งแผงขายกันริมทาง
พอเริ่มมีแสงสว่างร้านเหล่านั้นก็จะเก็บของ และ ร้านอาคารพาณิชย์ปกติก็จะเปิดทำการ



ตลาดเช้า

โดยมากเป็น “ขายส่ง” เป็นหลักจะยกโหลยกแพคก็ว่ากันไป
สามารถถามซื้อปลีกได้แต่แม่ค้าเค้าอาจจจะไม่ค่อยสนใจขายเราเท่าไหร่
ขาช็อปถ้าอยากมาช็อปของถูก แนะนำว่าให้มากันหลายๆคน ชวนก๊วนมาเลยยิ่งดี
พอเราเจอสินค้าร้านไหนถูกใจ ก็แชร์เลยก็ซื้อคนละชิ้นสองชิ้นก็ แค่นี้ก็ได้ราคาส่งแล้ว
โดยรวมแล้วสินค้าตลาดเช้ากับตลาดสายไม่ต่างกันเท่าไหร่ครับ แต่จะต่างบ้างเช่น
ร้านตุ๊กตาราคาถูก ไม่มีแบรนด์ ไม่ติดลิขสิทธิ์ จะอยู่ตลาดเช้าเสียมาก เป็นต้น

เวลาปกติ … ก็เปิดตี 1 แต่ถ้าจะให้ดี แนะนำว่าให้ไปราวๆ ตี 3 ตี 4
เพราะร้านบางร้านเปิดช้า กว่าจะเปิดครบพร้อมขายก็ราวตี 3
ร้านค้าแผงลอบเหล่านี้จะเก็บของ เลิกขาย ราว 7 โมงเช้า
เวลาไม่ปกติ … เช่นเทศปีใหม่ เปิดพร้อมเที่ยงคืน ของ ตี 5 ของหมด!!
ของหมดจริงๆ ผมเคยแล้ว!!! ไปถึง ตี 5 แม่ค้าบอกของหมดแล้ว!!!





ตลาดสาย

มีทั้งขายปลีกและส่งหลายๆร้านในสำเพ็งจะเขียนไว้สองราคา ทั้ง ราคาปลีก / ราคาส่ง
ในตลาดสำเพ็งจะมี ห้างสรรพสินค้าขนาดย่อม หลายห้างอยู่ ซึ่งห้างเหล่านั้นจะเปิดสาย
สินค้าในห้างย่อยๆเหล่านั้นบางที่ก็น่าสนใจและบางร้านราคาถูกกว่าตลาดเช้า
สินค้าที่ตลาดสายเช่น ร้านของแก้วแพค ร้านผ้าแพคบางร้าน ร้านขายเครื่องเขียน ฯลฯ
ร้านเหล่านี้จะเปิดสายหน่อย ใครซื้อสินค้าจากร้านเหล่านี้ก็ต้องมาตอนสายๆ
ตลาดสายที่ตลาดสำเพ็ง วันเวลาปกติร้านรวงต่างๆก็จะทยอยกันเปิดตังแต่ 8 โมงเช้า

ยกตัวอย่างเวลาที่ผมไปซื้อของนะครับ ผมไปซื้อของมาขายทีหนึ่งก็ได้สินค้าเต็มคันรถกลับมา
ปกติแล้วผมจะไปถึงตลาดสำเพ็งราวตี 4 เลือกซื้อของจากตลาดเช้าเสร็จก็ประมาณ 7 โมง
แล้วก็พักทานข้าวนอนพักผ่อน ราวแปดโมงครึ่งก็เริ่มเดินตลาดสายต่อ เสร็จก็ประมาณเที่ยงวัน
ผมใช้เวลาซื้อของคาบเกี่ยวสองตลาดเพื่อให้ได้ของครบถ้วนกระบวนความ



ภาพตัวอย่างราคาส่ง 65 / ราคาปลีก 130 ราคาส่งก็สามชิ้นเหมือนกันหรือหกชิ้นคละแบบ

ราคาปลีกส่งที่สำเพ็ง



ภาพตลาดเช้าของตลาดสำเพ็งครับ ถ่ายตอนเช้ามืด

สำเพ็งยามเช้าตรู่



ภาพนี้ถ่ายมุมเดียวกันและวันเดียวกันกับภาพด้านบน แต่ถ่ายตอนสิบโมงเช้า

สำเพ็งยามสาย



3. ร้านค้าในตำนาน และ ร้านของก็อปในตำนาน

ที่ตลาดสำเพ็งนั้น หลายๆร้านก็ขายสินค้าเหมือนๆกัน ราคาสินค้าในแต่ละร้านนั้นก็ไม่ต่างกัน
มองเผินๆราคาอาจจะเท่ากันเลย แต่จากที่ผมซื้อของเดินวนๆเวียนๆอยู่ในสำเพ็งหลายปี
ผมรู้ความลับสุดยอดมาอย่างหนึ่งว่าในสำเพ็งมี “ร้านค้าในตำนาน”  ชื่อเท่มั้ยผมตั้งเอง 55+

ร้านค้าในตำนาน คือ ร้านที่เป็นผู้ค้าส่งสินค้าให้ผู้ค้าในตลาดสำเพ็งอีกที … งงมั้ย 555+
เอาใหม่ คือ ร้านที่เป็นต้นตอที่ผู้นำเข้าสินค้านั้นๆมาจำหน่าย ให้พ่อค้าแม่ค้าขายส่งในสำเพ็ง
ร้านในตำนานพอนำเข้าสินค้ามาปุ๊ปก็กระจายสินค้าราคาส่งไปให้ร้านอื่นๆไปขายต่ออีกทอดหนึ่ง
การที่จะหาเจอร้านเหล่านี้ไม่ง่ายเพราะ ถ้าไปถามพ่อค้าแม่ค้าเขาตรงๆ อาจจะโดนด่าชุดใหญ่
แต่ผมมีเคล็ดในการหาร้านในตำนานเหล่านี้ อาจจะโมเมมั่วนิ่มบ้างก็ลองพิจารณาดูครับ
ประเด็นแรก ดูง่ายๆ จากที่ผมเห็นร้านในต่ำนานเหล่านี้จะขายราคาถูกกว่าเจ้าอื่นๆ เล็กน้อย
ประเด็นที่สอง ร้านในตำนานจะขายของน้อยชนิดหรือเรียกได้ว่าชิ้นของอย่างเดียวเลยก็ว่าได้
ร้านเหล่านี้ถ้าสังเกตดูดีๆของชนิดเดียวก็จริง แต่สินค้าที่สต็อกกองอยู่หลังร้านเป็นภูเขาเลากา

เมื่อหาร้านเหล่านี้พบแล้วสิ่งที่เราจะได้คือ ราคาหน้าขายหน้าร้านที่ถูกลง ซื้อมีจำนวนต่อรองได้
ซึ่งโดยมาพ่อค้าตลาดเช้าที่สำเพ็งที่เขาค้าส่ง มักจะขายราคาไหนราคานั้น ต่อไม่ได้ ราคาไม่ลด
แต่ถ้าเราเจอต้นตอร้านค้าในตำนานนี้ เราสามารถนำสินค้าไปขายต่ออีก ลองนึกดู …
ถ้าเราได้สินค้ามาในราคาส่งที่พ่อค้าแม่ค้าในสำเพ็งได้ เราไปขายส่งตามต่างจังหวัดได้สบาย
ร้านเหล่านี้มีอยู่จริงครับ ใครที่คิดการณ์ใหญ่ใจต้องอดทน ไปเดินบ่อยๆเดี๋ยวก็เจอ ค่อยๆเดินหา



จากร้านค้าในตำนานมาถึง “ร้านของก็อปในตำนาน” กันบ้าง …
สินค้าหลายตัวที่ขายในสำเพ็งต้องยอมรับว่า “ลิขสิทธิ์แรง” เช่น สินค้าของ Disney
สินค้าตัวการ์ตูนค่ายต่างๆ ฯลฯ แน่นอนว่า พ่อค้าแม่ค้าที่ขายของเหล่านี้จะบอกเราว่าไม่โดน
แต่ผมเคยเห็นจะๆเลยครับ … โดนล้อมจับที่สำเพ็ง ไหนบอกว่าเราไม่โดน ตัวเองโดนจับซะงั้น
ร้านอื่นที่ขายสินค้าแบบนี้ปิดกันเงียบ เผ่นกันแทบไม่ทัน ขนาดที่สำเพ็งยังโดน เราจะเหลือรึ!!
ถ้าเราซื้อของเหล่านี้ไปขายที่อื่นจะไม่โดนจับได้อย่างไร

สินค้าในตลาดสำเพ็งมีหลายเกรด มีทั้งของดีของแท้ลิขสิทธิ์ ของปลอมงานหยาบงานสมราคา
ร้านค้าส่งหลายๆร้านในสำเพ็งก็ดีมากครับ เขาจะบอกผู้ซื้อตรงๆว่าอันนี้แท้อันนี้ปลอม
แต่บางร้านไม่บอก อยากรู้ต้องดูเอง ร้านถ้าสุดขั้วพวกนี้ดูง่ายแท้คือแท้ ไม่แท้คือไม่แท้ชัดเจน
แต่ที่เป็นปัญหาคือ ของดีเกรดเอที่คนขายว่าแท้เราดูงานแทบไม่รู้เลยว่าของเก๊แต่มันก็เก๊
ผมเรียกร้านเหล่านี้ว่า “ร้านของก็อปในตำนาน” เพราะลูกพี่ก็อปเหมือนจริงๆ อันตรายมากร้านค้าเหล่านี้
เพราะถ้าเรานำไปขาย เราอาจจะโดนเจ้าของลิขสิทธิ์จับหรืออาจจะโดนพวกมิจฉาชีพรีดไถได้
การป้องกันที่ดีที่สุดคือเข้าร้านที่ขายของแท้ล้วนๆ ที่ป้ายบอกหน้าร้านตัวโตว่าของลิขสิทธิ์
เช่น OK STATION, BE GIFT, HAPPY GIFT ฯลฯ ซึ่งเป็นร้านค้าในเครือเดียวกัน
แล้วก็มีอีกหลายร้านที่จำหน่ายของถูกลิขสิทธิ์แท้ ลองเดินดูครับ



ภาพนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาครับ … ภาพร้านโปรดของผมครับ ร้านขายของเล่น
ผมแวะทุกครั้งที่ไปสำเพ็งซื้อนิดซื้อหน่อยสนองความต้องการวัยเด็กโดยมากซื้อไปแจก 555+

ร้านโปรดของผม



4. อย่าลืมถามแม่ค้าว่าเข็นไปส่งหรือเปล่า

โดยปกติแล้วถ้าซื้อสินค้าจำนวนมากๆ ร้านค้าเขาจะเข็นไปส่งให้ที่รถ … แต่ก็ไม่เสมอไปครับ
มีครั้งหนึ่งผมไปซื้อของมาขายกับภรรยาเช่นเคย วันนั้นเราไปเจอร้านจำหน่ายตุ๊กตาร้านหนึ่ง
ร้านตุ๊กตาร้านนี้ขายราคาถูกกว่าเจ้าอื่นนิดหน่อย ภรรยาผมดีใจมากเหมือนเจอได้ร้านในตำนาน
เธอซื้อเต็มที่ ได้ของถุงใหญ่ๆเบ้อเริ่มเทิ่มสามถุง … แล้วเราก็แจ้งบอกไปว่าเข็นไปส่งที่รถด้วย
ทางร้านแจ้งว่าไม่มีบริการเข็นไปส่ง … อร๊ะ!!! ผมแทบช็อก!!! รถเข็นก็ไม่ได้เอามาลืมไว้ที่รถ
ต้องเดินแบกไปก่อนถุงหนึ่ง แล้วก็กลับไปเอารถเข็นคันเก่งของผมมาขนต่ออีกสองเที่ยว!!!
ตัวร้านอยู่กลางตลาดเลย แต่รถจอดอยู่ขอบๆนู่น ผมขนสามเที่ยว แบบทุลักทุเลมากกก
ลองนึกสภาพแบกของถุงใหญ่ๆ เดินฝ่าฝูงชนล้นหลามในตลาดสำเพ็ง … สุดๆ
ผมเดาว่าร้านนี้เขาทำราคาได้ถูกกว่าเจ้าอื่นเพราะเขาจ้างคนน้อยตัดคนส่งของออกต้นทุนเลยถูก
แต่ … ราคาที่ถูกแต่ต้องแลกมาด้วยการถือของกลับไปเอง!!! ร้านนี้ผมซื้อครั้งนั้นครั้งเดียว แล้วก็ไม่เคยซื้ออีกเลย!!!

ดังนั้นถ้าจะซื้อของจำนวนร้านไหนจำนวนมากๆ อย่าลืมถามทางร้านก่อนว่ามีบริการส่งหรือไม่
หรืออย่างน้อยก็ซื้อรถเข็นติดตัวไว้สักคัน … ไม่งั้นวันนั้นอาจจะถือของจนแขนเสียก็ได้ 555+



นี่เป็นข้อคิดเห็นเล็กๆน้อยๆ 4 ประการของผมจากตลาดสำเพ็งครับ
บทนี้น่าจะมีประโยชน์และเป็นแนวทางได้บ้าง … ช็อปปิ้งให้สนุกครับ



ขอให้บทความชิ้นนี้จงได้สร้างประโยชน์ให้แก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน

ขอให้ความร่ำรวยและความสุขสวัสดิ์จงมาสถิตแด่ท่าน

…[^_^]…



ปล .

ตอนที่แล้ว … ข้อคิดเห็น 3 ประการ สำหรับผู้ที่จะไป “ตลาดโรงเกลือ” http://goo.gl/8LiuS



แถมส่งท้ายด้วยภาพนี้แล้วกันครับ เป็นร้านที่ผมชื่นชมมากเป็นพิเศษ …

สมาคมแม่บ้านนานาชาติที่สำเพ็ง

ผมกับภรรยาเรียกที่นี่ว่า ร้านสมาคมแม่บ้านนานาชาติ โดยปกติผมจะไปซื้อริ้บบิ้นผ้าที่ร้านนี้
ร้านนี้จำหน่ายอุปกรณ์แม่บ้านครับ จำพวก กระดุม ซิป เข็ม ด้าย โบ ริบบิ้นผ้า ฯลฯ
บ่อยครั้งที่ผมมาร้านนี้ ผมจะเห็นคุณป้าเจ้าของร้านกำลังเม้าท์มอยอยู่กับลูกค้าชาวต่างชาติอย่างออกรส
คุณป้าเจ้าของร้านพูดได้อย่างน้อย 3 ภาษา ไทย จีน อังกฤษ ลูกค้าคุณป้าแกจึงนานาชาติมาก
แม่บ้านหลากสัญชาติมารวมที่ร้านนี้ อาม่าอาหมวยหรือฝรั่งผมแดงผมบรอนด์ แขกดำแขกขาว ฯลฯ



เพิ่มเติม



ตลาดใหญ่ๆจะมีขโมยขโจร มีกรีดกระเป๋าวิ่งราวให้พบเห็นเสมอๆ มีคนกล่าวไว้ว่า …

กระเป๋าเงินอยู่ด้านหลัง …. โอกาสที่เงินในกระเป๋าจะตกเป็นของโจรมีสูง
กระเป๋าเงินอยู่ด้านข้าน …. ของเราครึ่งหนึ่ง ของเขาครึ่งหนึ่ง
กระเป๋าเงินอยู่ด้านหน้า …. อุ่นในว่าใจว่าเงินจะเป็นของเรา



ถ้าผมไปซื้อของที่ตลาดใหญ่ๆ เมื่อใด ผมจะใช้กระเป๋าสะพายในการเก็บเงินครับ
แต่สะพายพาดมาด้านหน้าตลอด … นอกจากนั้น ผมใช้เทคนิคการแบ่งเงินครับ
ถ้าไปสามคนก็แบ่งเงินเป็นสามกองเท่าๆกัน ไปสองคนก็แบ่งสองกองครับ กระจายความเสี่ยง

อีกเรื่องถ้าจะซื้อของเยอะๆ ขอแนะนำเพิ่มเติมนิดนึง
ถ้าเอารถกระบะไปต้องมีคนเฝ้าของนะครับ เพราะถ้าไม่เฝ้ามีหายแน่ๆ หรือถ้ามาเก๋งหรือมา SUV ก็เยี่ยมเลย ปลอดภัยสุดๆ
ส่วนผม ถ้าคิดว่าซื้อน้อยจะเอา SUV ไป แต่ถ้าครั้งไหนจัดเต็มก็ต้องคันนี้เลยครับ
กระบะตอนเดียวตีตู้ มีกุญแจล็อกด้วยซื้อของสบายใจ

รถตีตู้ มาม่ากับปลากระป๋อง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น